Så var denne 17. mai over.
Vi kan alle puste letta ut, småkvalme etter alt for mykje søte mat, og litt trøtte i haude etter for mykje larm og bråk, både frå russ, småunga og småunga-vaksne.
Vi starta dagen med ei VILL jente på 5 som kom SPRINGANDE inn m 17. mai tuten i munnen og flagge i handa, og eit VILLT ønske om å få på seg denne nasjonaldrakta si, bunaden.
Hadde klokka vore nærmare 11, så hadde vi kunne tatt den på, men når klokka var halv åtte, og vi måtte enda "SPARE" den, måtte vi vente.
Denne morgenen hadde NRK1 gjort eit lite sjakktrekk med å ditche barnetv for "Frokost TV" - så aktivitetsnivået på det rosanaborommet vårt var betraktelig høgare denne morgenen enn andre (til STOR frustrasjon for trøtte foreldre).
Personlig hadde eg meir problem med mitt eige klesvalget på denne nasjonaldagen. Ein har vel ikkje spesielt mange valg når ein ser ut som ein liten kval.... Hadde bunaden komt på, hadde det vore eit naturleg valg. Når verken den el. kjolane i skapet kom på, så fekk det holde med ein burka, eit telt el. ein bossekk - alt ettersom auge som såg.
Nei, eg skal ikkje klage. Nasjonaldagen var i grunnen veldig bra!
I det toget kom i retur inn på skuleplassen, opna slusene seg, og folk, unga, korps, ballonga, 17.mai tuta og flagg fekk STOR fart inn i gymsalen. Der var det mykje godt å stappe i seg, før vi igjen torde oss ut igjen. Då va sola komt tilbake og hadde tørka opp litt av himmelfallet.
Lenge leve Norge!
Hipp hipp HURRA HURRA HURRA!
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar