Hugs lyd!
Det er nesten synd i katten, som set heile dagen i bakhagen vår (som han forøvrig betraktar som sitt private toalett) og ventar på at jæ.... skal lande sopass langt nede at han kan ende som middag. Og det hadde ikkje vore meg i mot! Eg er dyrevenn, men berre til ein viss grad...
Go pus!!
(Og dersom nokon skulle lure på korleis katten kjem seg ut av bakhagen vår, kan eg opplyse om at han lett som ingenting klatrar opp brannstigen de kan sjå i bakgrunnen bak Djevelens Tunge.)
Det er fare for at bloggeaktiviteten ikkje blir høgare framover enn den har vore siste tida. Vi satsar heller på kvalitet i dei innlegga som kjem. Men eg kan jo nevne at hyppig kommentering fører til hyppigare blogging... Eg har alltid vore glad i å spele ballen over på motstandaren sitt felt...
3 kommentarer:
du sleppe jaffal å bli vekt av de det kvar morgen....taterfulg altså!
Kjekt å sjå at det e liv og røre hos dåkke òg! ;)
Herregud. Æ har gevær. Æ e treffsikker. Og æ e blakk. Men betale du billetten, så kjæm æ og knerte den der. Lett.
Legg inn en kommentar